Batalion
(Philomachus pugnax)

rodzina

bekasowate

opis

Długość ciała: 22-33 cm. Samce na wiosnę uzyskują ozdobne upierzenie z kryzą na szyi i puklami z piór na głowie. Ich ubarwienie jest tak zmienne, że nie spotyka się dwóch identycznie wyglądających ptaków. Samce na arenach tokowych staczają gromadne pozorowane walki strosząc przy tym pióra. Skromniej ubarwione samice przybywają na tokowisko tylko na krótko by wybrać odpowiedniego partnera, a potem samodzielnie zajmują się lęgiem. W okresie migracji wiosennych i jesiennych bataliony zatrzymują się na wielu podmokłych terenach. Są natomiast bardzo wybredne w wyborze miejsc do gniazdowania, preferując rozległe mokradła i bagna z wyżej położonymi miejscami. Najważniejszym lęgowiskiem w Polsce są Bagna Biebrzańskie, choć liczebność w tym rejonie bardzo ostatnio spadła.

miejsca

Cały niżowy obszar kraju

siedlisko

Mokradła, bagienne doliny rzeczne, rozległe podmokłe łąki

liczebność

Nieliczny ptak lęgowy

gniazdo

Zagłębienie w suchym miejscu pośród bagien, wysła ne trawami, pod osłoną roślinności

lęg

4 zielonkawych, brązowo nakrapianych jaj. Wysiadywanie: 21 dni. Młode opuszczają gniazdo po wykluciu i osiągają lotność po ok. 20 dniach

pokarm

Drobne bezkręgowce, larwy owadów

wędrówki

Wędrowny. Przylot: III-IV, odlot: VII-XI

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako zagrożony wyginięciem, i w Dyrektywie ptasiej, zagrożony utratą siedlisk z powodu osuszania, zaprzestania wypasu i wykaszania łąk na terenach bagiennych