Białozór
(Falco rusticolus)

Rodzina

sokołowate

Opis

Długość ciała: 53–63 cm
Największy z sokołów, zbliżony wielkością do myszołowa. Sylwetka masywna o długich zaostrzonych skrzydłach i szerokim ogonie. Ubawienie jest zmienne, od szarobrunatnego z gęstym plamkowaniem i pręgowaniem aż do prawie białego ze skąpym tylko plamkowaniem. Młode generalnie znacznie ciemniejsze, brunatnoszare, mocniej kreskowane na spodzie. W locie może przypominać samicę jastrzębia, ale skrzydła dłuższe i bardzie zaostrzone.

Rozmieszczenie

Gatunek arktyczny, bardzo rzadko zalatujący na teren całego kraju

Występowanie

Występuje w tundrze i na arktycznych terenach podgórskich, także na nadmorskich klifach

Siedliska

hale, skały i turnie

Liczebność

Stwierdzony ok. 20 razy

Gniazdo

Umieszczone na półce skalnej pod nawisem lub na drzewie, zwykle w gnieździe innego dużego ptaka

Lęg

3–4 kremowe, zmiennie nakrapiane jaja. Wysiadywanie 34–36 dni. Młode opuszczają gniazdo po 46–49 dniach

Pokarm

Średniej wielkości ptaki m.in. pardwy i kaczki oraz drobne ssaki

Wędrówki

Osiadły, częściowo wędrowny. Notowany od XI do IV

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej

Wskazówki obserwacyjne

Łatwy do rozpoznania ze względu na wielkość