Biegus morski
(Calidris maritima)

Rodzina

bekasowate

Opis

Długość ciała: 19–22 cm
Nieco większy o bardziej krępej sylwetce i ciemniejszym ubarwieniu niż biegus zmienny. U nas pojawia się niemal wyłącznie w szacie spoczynkowej charakteryzującej się ciemnoszarym ubarwieniem wierzchu ciała, głowy i piersi. Spód plamkowany po bokach. Młode ptaki mają biało obrzeżone pokrywy skrzydłowe. Nogi i nasada dzioba pomarańczowe. Ściśle związany z wybrzeżem morskim, gdzie wybiera miejsca kamieniste, falochrony itp.

Rozmieszczenie

Gatunek arktyczny, rzadko przelatujący wzdłuż naszego wybrzeża i wyjątkowo zalatujący w głąb kraju

Występowanie

Zamieszkuje skaliste i kamieniste wybrzeża terenów arktycznych oraz tereny podgórskie, na przelotach zatrzymuje się również głównie w miejscach kamienistych

Siedliska

wydmy i plaże, jeziora

Liczebność

Stwierdzony ok. 150 razy, z tego tylko 5 razy w głębi kraju. Zwykle są to pojedyncze ptaki, rzadziej małe grupki

Gniazdo

Umieszczone wśród mchów w postaci czarki wyścielonej materiałem roślinnym

Lęg

4 oliwkowe lub beżowe brązowo nakrapiane jaja. Wysiadywanie 21–22 dni. Młode osiągają lotność po 21–24 dniach

Pokarm

Różne owady i ich larwy, mięczaki, skorupiaki, pierścienice, także glony

Wędrówki

Wędrowny. Notowany we wszystkich miesiącach z wyjątkiem VI i VII, szczyt pojawów w X, skrajnie nielicznie zimuje

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Trudny do rozpoznania dla niedoświadczonego obserwatora, jak wszystkie biegusy