Dzięcioł zielonosiwy
(Picus canus)

rodzina

dzieciołowate

opis

Długość ciała: 25-29 cm

Nieco mniejszy i delikatniejszy od dzięcioła zielonego, do którego jest również podobny. Ma popielatą głowę i szyję. Czarny rysunek na głowie ograniczony tylko do kantarka i wąskiego paska pod policzkiem. Samiec ma na czole małą czerwoną plamę. Wierzch ciała zielony, kuper żółtozielonkawy. Spód ciała szarooliwkowy.

Wiosną odzywa się donosnym, opadającym w tempie i cichnącym gwizdem.

miejsca

Południowa i północno-wschodnia część kraju. Najliczniejszy w Karpatach, Sudetach i wzdłuż śląskiego odcinka doliny Odry

siedlisko

Prześwietlone lasy liściaste i mieszane graniczące z terenami otwartymi, zadrzewienia i szpalery drzew w dolinach rzecznych, stare duże parki, buczyny w górach

liczebność

Nieliczny ptak lęgowy

gniazdo

Wykuwa dziuple w martwych lub usychających drzewach liściastych, zwykle na wysokości kilku metrów

lęg

7-9 białych jaj. Wysiadywanie 14-17 dni. Młode opuszczają dziuplę po 23-27 dniach

pokarm

Owady, a zwłaszcza mrówki, ich jaja i poczwarki, które zbiera na ziemi i drzewach. Zjada także owoce i jagody

wędrówki

Osiadły

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej; zagrożony nadmierną eksploatacją starych drzewostanów i likwidacją zadrzewień w dolinach rzecznych