Dzięcioł zielony
(Picus viridis)

rodzina

dzieciołowate

opis

Długość ciała: 31-33 cm. Duży dzięcioł o zielonym wierzchu ciała i oliwkowoszarym spodzie. Na głowie u obu płci występuje czerwona czapeczka sięgająca do karku, okolica oka czarna, a samiec ma ponadto czerwony, czarno obwiedziony wąs. Żółty kuper jest dobrze widoczny w locie. Dzięcioł zielony w przeciwieństwie do innych dzięciołów rzadko bębni, natomiast często odzywa się donośnym pogwizdywaniem. Jest najbardziej naziemnym spośród naszych dzięciołów i chętnie odwiedza mrowiska, gdyż mrówki stanowią ważny składnik jego pokarmu. Zamieszkuje też najbardziej otwarte tereny zadowalając się tylko kępami lub szpalerami drzew wśród łąk i pól.

miejsca

Cały obszar kraju z wyjątkiem wyższych gór

siedlisko

Lasy i zadrzewienia liściaste, zwłaszcza w dolinach rzecznych i sąsiadujące z terenami otwartymi, duże parki miejskie i zadrzewienia wiejskie

liczebność

Nieliczny, lokalnie średnio liczny ptak lęgowy

gniazdo

W dziupli wykutej w drzewie liściastym

lęg

5-7 bia łych jaj. Wysiadywanie: 17-19 dni. Młode opuszczają dziuplę po 23-27 dniach

pokarm

Głównie mrówki i ich larwy, rzadziej inne bezkręgowce i owoce

wędrówki

Osiadły

ochrona

Gatunek chroniony