Kląskawka syberyjska
(Saxicola maurus)

Rodzina

drozdowate

Opis

12-13 cm Bardzo podobna do naszej kląskawki. Samiec w szacie godowej różni się białą plamą bez rysunku na kuprze i pokrywach nadogonowych, szeroką, białą półobrożą na szyi, rdzawą plama na spodzie ograniczoną do piersi. Cechy te mogą jednak występować także u mniej typowych osobników naszej kląskawki, dlatego najpewniejszą cecha identyfikacyjną, trudna do zaobserwowania w terenie, są czarniawe pokrywy podskrzydłowe. Samica nie ma ciemnego gardła, jak nasza kląskawka.

Rozmieszczenie

Gatunek wschodni, bardzo rzadko zalatujący do Europy i do naszego kraju

Występowanie

Otwarte, suche tereny, ugory, nieużytki

Siedliska

pola uprawne, tereny ruderalne

Liczebność

Stwierdzona w kraju zaledwie 4 razy

Gniazdo

Na lub przy ziemi ukryte w gęstej roślinności lub pod krzakiem, luźno zbudowana czarka z trawy wyścielona włosiem i piórkami

Lęg

4–6 niebieskawych, nakrapianych jaj. Wysiadywanie 13–14 dni. Młode uzyskują lotność w wieku 12-16 dni

Pokarm

Owady i inne bezkręgowce oraz jagody

Wędrówki

Wędrowna. Może zalatywać wiosną i jesienią

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Bardzo trudna do odróżnienia od naszej kląskawki