Kraska
(Coracias garrulus)

rodzina

kraski

opis

Długość ciała: 30-35 cm

Jeden z naszych najładniejszych ptaków, wielkości gołębia. W locie z daleka przypomina sylwetką wronę, ale ma smuklejszy korpus i zaokrąglone skrzydła. Ubarwienie niebieskie w różnych odcieniach, grzbiet rdzawobrązowy, lotki czarne. Dziób czarniawy, nogi żółtawe.

Jeszcze 20-30 lat temu kraska występowała na znacznym obszarze kraju, ale zaczęła gwałtownie wycofywać się z zachodniej części kraju, gdzie obecnie nie występuje. Spadek liczebności postępuje z każdym rokiem i krasce grozi całkowite wyginięcie.

miejsca

Stanowiska lęgowe zachowały się głównie na wschodzie kraju: na Równinie Kurpiowskiej i Mazurskiej, Podlasiu, południowej Lubelszczyźnie, w Kotlinie Sandomierskiej, Puszczy Kozienickiej i Białej, jednak wszędzie zanika

siedlisko

Skraje starych lasów i zadrzewień, szpalery starych drzew sąsiadujące z polami i łąkami

liczebność

Skrajnie nieliczny ptaka lęgowy; poniżej 100 par

gniazdo

W dziupli naturalnej lub wykutej przez dzięcioła czarnego lub zielonego o głębokości 30-50 cm, wyściółka z cienkich gałązek, suchych traw i liści

lęg

4-5 białych, błyszczących jaj. Wysiadywanie 18-20 dni. Młode opuszczają gniazdo po 4 tygodniach

pokarm

Głównie owadożerna: zjada chrząszcze i prostoskrzydłe, także pająki i dżdżownice, ale poluje też na drobne ssaki, płazy i gady

wędrówki

Wędrowna. Przylot: IV-V, odlot: VIII-IX

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze jako skrajnie zagrożony wyginięciem, i w Dyrektywie ptasiej; zagrożony utratą siedlisk lęgowych poprzez likwidację zadrzewień śródpolnych, wycinanie starych dziuplastych drzew, chemizację rolnictwa