Ohar
(Tadorna tadorna)
rodzina: kaczkowate
58-71 cm Duża kaczka, większa od krzyżówki o bardzo skontrastowanym ubarwieniu. Ubarwienie w większości białe z czarną głową o zielonym połysku, rdzawobrązową przepaską na piersi, skrzydła i pasy na grzbiecie czarne. Dziób czerwony, u samca ozdobiony guzem na czole. Ohar jest prawdziwą ozdobą naszych wód i cieszy, że jego liczebność powoli ale systematycznie wzrasta.
Rodzina
kaczkowate
Opis
58-71 cm Duża kaczka, większa od krzyżówki o bardzo skontrastowanym ubarwieniu. Ubarwienie w większości białe z czarną głową o zielonym połysku, rdzawobrązową przepaską na piersi, skrzydła i pasy na grzbiecie czarne. Dziób czerwony, u samca ozdobiony guzem na czole. Ohar jest prawdziwą ozdobą naszych wód i cieszy, że jego liczebność powoli ale systematycznie wzrasta.
Rozmieszczenie
Gniazduje głównie wzdłuż wybrzeża Bałtyku oraz w dolinach dolnej Odry i środkowej Wisły, a sporadycznie na zbiornikach zaporowych w głębi lądu. W okresie wędrówek pojawia się w całym kraju
Występowanie
Na wybrzeżu gniazduje nad zatokami i jeziorami przymorskimi, a w głębi lądu na zbiornikach zaporowych
Siedliska
wybrzeża morskie, brzegi rzek i wyspy w nurcie, jeziora, stawy hodowlane
Liczebność
W kraju gniazduje ok. 120-140 par, z tego większość na wybrzeżu
Gniazdo
W norach lub różnego typu jamach, zwykle zagłębienie z bardzo ubogą wyściółką
Lęg
8-10 kremowych jaj. Wysiadywanie 29-31 dni. Młode osiągają samodzielność po 45-50 dniach
Pokarm
Wodne bezkręgowce zbierane na płyciznach i błotach
Wędrówki
Wędrowny. Przelot wiosenny III-IV, jesienny VIII-XII. Zimuje bardzo nielicznie w głębi lądu
Status ochronny i zagrożenia
Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt, potencjalnie zagrożony z powodu niewielkiej populacji i presji człowieka w miejscach gniazdowania
Wskazówki obserwacyjne
Wyróżnia się dzięki skontrastowanemu ubarwieniu, ale w dużych koncentracjach kaczek można go łatwo przeoczyć