Rybitwa białoskrzydła
(Chlidonias leucopterus)

rodzina

rybitwy

opis

Długość ciała: 24-27 cm

Podobna do rybitwy czarnej, ale różni się od niej bardziej skontrastowanym ubarwieniem. W szacie godowej cały korpus oraz pokrywy podskrzydłowe czarne, a skrzydła jasnopopielate z białym przednim skrajem, ogon i kuper białe. Dziób i nogi ciemnoczerwone. Młode ptaki w porównaniu z rybitwą czarną mają jaśniejszy wierzch skrzydeł i brunatny grzbiet skontrastowany z białawym kuprem i ogonem.

Rybitwa białoskrzydła pojawia się u nas w bardzo zmiennej liczbie i obok lat masowych pojawów, w inne bywa bardzo nieliczna.

miejsca

Rozmieszczenie bardzo nierównomierne, głównie we wschodniej i środkowej części kraju. Najregularniej gniazduje na Bagnach Biebrzańskich i nad środkową Narwią, środkową Wartą i na Lubelszczyźnie

siedlisko

Okresowo zalewane, zabagnione doliny rzeczne, płytkie jeziora i zbiorniki zaporowe z bujnymi szuwarami

liczebność

Bardzo nieliczny ptak lęgowy, wielkość krajowej populacji uzależniona od sytuacji na Bagnach Biebrzańskich

gniazdo

Gniazduje w koloniach o różnej wielkości. Gniazdo zbudowane z roślin wodnych na płyciznach i kożuchach roślinności

lęg

2-3 oliwkowych lub żółtobrązowawych, ciemno plamkowanych jaj. Wysiadywanie: 18-22 dni. Pisklęta przez pierwsze dni pozostają w gnieździe, a potem przebywają w ukryciu w jego pobliżu. Osiągają lotność po 24-25 dniach

pokarm

Wodne i lądowe bezkręgowce: głównie owady, pajęczaki i ślimaki, także drobne ryby

wędrówki

Wędrowna. Przylot: V-VI, odlot: VIII-IX

ochrona

Gatunek chroniony; wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako bliski zagrożenia, i w Dyrektywie ptasiej;