Rodzina
rybitwy
Opis
36-45 cm
Stosunkowo duża rybitwa o długim, smukłym, czarnym dziobie z żółtym końcem. Wierzch ciała jasnopopielaty. Na głowie czarna czapeczka z krótkim czubem na potylicy. Nogi krótkie, czarne.
Rozmieszczenie
Gniazduje nieregularnie w Zatoce Gdańskiej, zwłaszcza w ujściu Wisły, regularnie przelotna na wybrzeżu, sporadycznie zalatuje w głąb kraju
Występowanie
Gniazduje na piaszczystych wyspach lub konstrukcjach stworzonych przez człowieka (falochrony, pirsy itp.)
Siedliska
wydmy i plaże
Liczebność
Dawniej skrajnie nielicznie lęgowa, lecz ostatnio gniazduje w jednej kolonii liczącej kilkaset par
Gniazdo
Płytkie zagłębienie prawie bez wyściółki na otwartym terenie
Lęg
1-2 kremowe, zmiennie nakrapiane jaja. Wysiadywanie ok. 25 dni. Młode uzyskują lotność po ok. 28-30 dniach
Pokarm
Drobne ryby chwytane podczas nurkowania z lotu
Wędrówki
Wędrowna. Przelot wiosenny (IV-V), jesienny (VII-IX)
Status ochronny i zagrożenia
Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej i w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako krytycznie zagrożony
Wskazówki obserwacyjne
Łatwo rozpoznawalna w stadach rybitw dzięki rozmiarom i ubarwieniu dzioba
