Sieweczka morska
(Charadrius alexandrinus)

Rodzina

siewkowate

Opis

Długość ciała: 15–17 cm
Ptak wielkości sieweczki rzecznej o zwartej budowie ciała z dużą głową. Samiec w szacie godowej ma rdzawą czapeczkę i biało–czarne czoło. Na bokach piersi dwie czarne plamy niepołączone w półobrożę, jak u sieweczki rzecznej czy obrożnej. W locie na skrzydłach wyraźne białe paski. Samica i młode bardziej stonowane, bez czarnych elementów w ubarwieniu. Nogi ciemnoszare lub czarne.

Rozmieszczenie

Gatunek południowy, rzadko zalatujący na teren naszego kraju

Występowanie

Zamieszkuje tereny nadmorskie ze skąpą roślinnością oraz obrzeża zbiorników śródlądowych, w okresie pozalęgowym różnego rodzaju brzegi wód słodkich i słonych

Siedliska

wydmy i plaże, jeziora, mokradła i bagna, stawy hodowlane

Liczebność

Stwierdzona ponad 30 razy

Gniazdo

Płytki dołek na otwartym terenie, wyścielony fragmentami roślin i muszelek

Lęg

2–4 beżowych, czarno nakrapianych jaj. Wysiadywanie 24–27 dni. Młode osiągają lotność po 27–31 dniach

Pokarm

Owady, skorupiaki, mięczaki i pierścienice

Wędrówki

Wędrowna. Notowana w IV–VI i VIII–XII, wyjątkowo zimuje

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Trudna do odróżnienia od innych sieweczek w szatach spoczynkowych i młodocianych