Sieweczka pustynna
(Charadrius leschenaultii)

Rodzina

siewkowate

Opis

Długość ciała: 19–22 cm
Duża sieweczka, wyraźnie większa i masywniejsza od sieweczki obrożnej z dłuższymi nogami i większym, oraz dość grubym dziobem. W szacie godowej samiec ma rdzawą półobrożę i rysunek na głowie złożony z czarnej maski i biało–czarnego czoła. W szacie spoczynkowej i młodocianej ubarwienie płowobrązowawe bez skontrastowanych ciemnych elementów.

Rozmieszczenie

Gatunek południowy i wschodni, bardzo rzadko zalatujący na teren kraju

Występowanie

Zamieszkuje otwarte tereny stepowe lub porośnięte roślinnością słonolubną w pobliżu wody, w okresie pozalęgowym różnego rodzaju brzegi wód słodkich i słonych

Siedliska

jeziora, stawy hodowlane, wydmy i plaże

Liczebność

Stwierdzona 5 razy

Gniazdo

Płytki dołek w ziemi skąpo wyścielony materiałem roślinnym usytuowany na otwartej powierzchni lub wśród niskiej roślinności

Lęg

3–4 oliwkowobeżowe, czarno nakrapiane jaja. Wysiadywanie ok. 24 dni. Młode osiągają lotność po ok. 30 dniach

Pokarm

Mięczaki, skorupiaki, pierścienice, owady i ich larwy

Wędrówki

Wędrowna. Notowana IV–VI, IX–X

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Trudna do odróżnienia od innych sieweczek, zwłaszcza mongolskiej