Siewka złota
(Pluvialis apricaria)

rodzina

siewkowate

opis

Długość ciała: 25-29 cm

Mniejsza od czajki, o krępej sylwetce z krótką szyją i dziobem oraz średniej długości nogami. W szacie godowej policzki, gardło, przód szyi, pierś i brzuch czarne, tworzące plamę otoczoną białym pasem oddzielającym ją od brunatnego wierzchu ciała, nakrapianego żółtozłocistymi plamkami. Jesienią wierzch ciała plamkowany żółto i brunatno, a spód ciemno plamkowany na żółtobeżowym tle. W locie spód skrzydeł białawy i pasek skrzydłowy białawe.

Często przebywa w towarzystwie innych siewkowców, a najczęściej żeruje na polach uprawnych z czajkami.

miejsca

Dawniej lęgowa, obecnie regularnie przelotna w całym kraju

siedlisko

W okresie przelotów zatrzymuje się na polach uprawnych, pastwiskach, łąkach, na spuszczonych stawach i zbiornikach zaporowych

liczebność

Nieliczny ptak przelotny, zwykle tworzy niewielkie stada, ale czasem koncentracje liczą po kilkaset, a nawet kilka tysięcy osobników

gniazdo

Gniazdo w postaci skąpo wyścielonego dołka wśród rzadkiej roślinności lub między kamieniami

lęg

4 zmiennie ubarwione, brunatno plamkowane jaja. Wysiadywanie 28-31 dni. Młode uzyskuja lotność po ok. miesiącu

pokarm

Drobne bezkręgowce: larwy owadów, chrząszcze, dżdżownice, wieloszczety

wędrówki

Wędrowna. Przylot: III-V, odlot: VII-XI

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako wymarły w kraju, i w Dyrektywie ptasiej