Rodzina
bekasowate
Opis
36-42 cm
Podobny do rycyka, ale nieco mniejszy o bardziej przysadzistej sylwetce z krótszymi nogami i nieco zadartym dziobem. W odróżnieniu od rycyka ma prążkowany ogon. W szacie godowej samiec wyróżnia się rdzawobrązowym spodem ciała, a samica jest beżowordzawa. Młode przypominają samicę ale są jeszcze jaśniejsze. W locie podobny do małego kulika z białym klinem zachodzącym na plecy ale ma prosty dziób.
Rozmieszczenie
Gatunek arktyczny. Pojawia się w całym kraju, ale częstszy na wybrzeżu Zatoki Gdańskiej, a rzadki w głębi lądu
Występowanie
Zatrzymuje się nad różnego typu wodami, gdzie występują błotniste brzegi i płycizny
Siedliska
jeziora, stawy hodowlane, brzegi rzek i wyspy w nurcie, wydmy i plaże
Liczebność
Nieliczny ptak przelotny na wybrzeżu, gdzie tworzy koncentracje do kilkudziesięciu ptaków, bardzo nieliczny w głębi kraju
Gniazdo
Na suchszym miejscu pośród bagien, ukryte w niskiej roślinności
Lęg
3-4 oliwkowe, zmiennie nakrapiane jaja. Wysiadywanie 20-21 dni. Młode uzyskują lotność po ok. 28 dniach
Pokarm
Różne bezkręgowce wodne (owady, małże, skorupiaki i wieloszczety) wydobywane z gruntu przez sondowanie
Wędrówki
Wędrowny. Przelot wiosenny IV-V, jesienny VIII-X
Status ochronny i zagrożenia
Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej
Wskazówki obserwacyjne
Ubarwieniem przypomina kuliki, od których jest mniejszy i ma prosty dziób, od rycyka odróżnia się odmiennym ubarwieniem ogona i skrzydeł
