Wodniczka
(Acrocephalus paludicola)

rodzina

pokrzewkowate

opis

Długość ciała: 12-13 cm

Smukły ptak o wyglądzie zbliżonym do rokitniczki. Ogólnie ubarwienie w odcieniu beżowobrązowawym. Głowa skontrastowana: czarna czapeczka przecięta przez środek płowym paskiem, szerokie, białawe brwi, podkreślone czarnym paskiem ocznym. Na wierzchu ciała po dwa równoległe żółtawe i czarniawe paski. Spód ciała płowy z delikatnymi kreskami po bokach.

Wodniczka jest ptakiem zagrożonym w skali globalnej, a w naszym kraju gniazduje znaczna część populacji światowej.

miejsca

Wybitnie plamowe, ograniczone do miejsc występowania odpowiednich siedlisk. Trzy główne rejony występowania to: dolina Biebrzy i górnej Narwi, torfowiska węglanowe koło Chełma i rejon ujścia Świny nad Zalewem Szczecińskim

siedlisko

Torfowiska niskie porośnięte kępiastymi turzycami, szuwary kłoci wiechowatej na torfowiskach węglanowych oraz tzw. słonawy czyli nadmorskie zbiorowiska szuwarowo-łąkowe

liczebność

Bardzo nieliczny ptak lęgowy; ok. 3000 par

gniazdo

Nie tworzy stałych par i samica samodzielnie buduje gniazdo i opiekuje się lęgiem. Gniazdo ukryte w kępie turzycy pod okapem liści, zbudowane z liści turzyc

lęg

5-6 oliwkowych, gęsto brązowo nakrapianych jaj. Wysiadywanie 14-16 dni. Młode osiągają samodzielność po 19-23 dniach

pokarm

Głównie owady i ich larwy oraz pajęczaki

wędrówki

Wędrowny. Przylot: IV-V, odlot: VIII-X

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako silnie zagrożony wyginięciem, i w Dyrektywie ptasiej, zagrożony utratą siedlisk lęgowych w wyniku melioracji i zarastania torfowisk trzciną