Łabędź krzykliwy
(Cygnus cygnus)

rodzina

kaczkowate

opis

Długość ciała: 145-170 cm

Wielkości łabędzia niemego, ale sprawia wrażenie smuklejszego dzięki długiej i wyprostowanej, a nie esowato wygiętej, szyi. Upierzenie całkowicie białe. Dziób czarny z żółtą nasadą sięgającą klinem do połowy jego długości. Młode ptaki są jednolicie szare, a nasada dzioba cielista.

W Polsce jako ptak lęgowy występuje dopiero od początku lat 1970. i jego liczebność sukcesywnie wzrasta, a zasięg się poszerza.

miejsca

Jako ptak lęgowy występuje lokalnie na Pomorzu, w północno-wschodniej Polsce i na Dolnym Śląsku, a ostatnio także w środkowej części kraju, Na przelotach pojawia się w całym kraju, choć najliczniej na północy i zachodzie

siedlisko

Bagniste brzegi płytkich jezior i stawów hodowlanych z bujnymi szuwarami, zarastające starorzecza, bagna i mokradła. W okresie przelotów zatrzymuje się na przybrzeżnych wodach morskich, zbiornikach zaporowych i rozlewiskach, chętnie żeruje na polach uprawnych

liczebność

Skrajnie nieliczny ptak lęgowy. Liczba par lęgowych powoli wzrasta i obecnie wynosi ok. 20-25 par

gniazdo

Płaski kopiec z materiału roslinnego umiesczoengo w płytkiej wodzie w szuwarach lub na wysepce

lęg

5-6 szarozielonkawych jaj. Wysiadywanie ok. 35 dni. Są zagniazdownikami i po wykluciu opuszczają gniazdo i są wodzone przez oboje rodziców przez ok. 3 miesiące

pokarm

Roślinny: zbierany na lądzie lub z powierzchni wody albo wydobywany z dna przez zanurzanie przedniej części ciała; zimą może żywić się mięczakami

wędrówki

Wędrowny: przylot: X-XI, odlot: III-IV. Regularnie zimuje na niezamarzających rzekach i akwenach w zachodniej Polsce w liczbie 3000-4000 ptaków

ochrona

Ptak chroniony; wymieniony w Dyrektywie ptasiej; zagrożony utratą siedlisk lęgowych w osuszanych dolinach rzecznych, przez usuwanie roślinności wodnej oraz niepokojeniem ptaków na lęgowiskach