Błotniak zbożowy
(Circus cyaneus)

Rodzina

jastrzębiowate

Opis

Długość ciała: 45–55 cm
Mniejszy i delikatniejszy niż błotniak stawowy, ale największy spośród błotniaków o popielatym ubarwieniu. Samiec popielaty z wierzchu z szarym kapturem sięgającym do piersi i czarnymi lotkami pierwszorzędowymi. Samica podobna do samic błotniaków łąkowego i stepowego, ale o szerszych skrzydłach bardziej zaokrąglonych na końcach. Rysunek na twarzy rozmyty, mało wyrazisty.

Rozmieszczenie

Skrajnie nieliczny ptak lęgowy, pojawiający się regularnie w całym kraju w okresie przelotów

Występowanie

Występuje na rozległych, otwartych terenach, zwłaszcza na podmokłych obszarach w dolinach rzek

Siedliska

bagna i mokradła, łąki, pola uprawne

Liczebność

Liczebność oceniana niedawno na 30–40 par, obecnie jest z pewnością niższa i może nie przekraczać 10 par

Gniazdo

Umieszczone na ziemi w gęstej roślinności lub wewnątrz krzaka, zbudowane z gałęzi u podstawy wysłane długimi trawami

Lęg

4–6 niebieskawych jaj, z nielicznymi brązowymi plamkami. Wysiadywanie 29–31 dni. Młode osiągają samodzielność po 32–42 dniach, samce zwykle wcześniej

Pokarm

Drobne ptaki ich pisklęta, małe ssaki

Wędrówki

Wędrowny. Przelot wiosenny: III–V, przelot jesienny IX–XI, regularnie choć bardzo nielicznie zimuje

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej i w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako narażony na wyginięcie z powodu osuszania i przekształcania terenów bagiennych

Wskazówki obserwacyjne

Trudy do rozpoznania w szatach samic i młodocianych