Rodzina
czaplowate
Opis
70-85 cm
Mniejsza od czapli siwej z bardziej esowato wygiętą szyją. W locie w sylwetce wyróżniają się duże place stóp. Ubawienie wierzchu popielate i brązowe, spodu ciemnobrązowe. Szyja i głowa rdzawe z czarnymi pasami i rzędami plamek. Dziób i nogi żółtozielonkawe.
Prowadzi skryty tryb życia i często przebywa w ukryciu. W kraju gniazduje sporadycznie, gdyż nasze lęgowiska leżą na północnym skraju zasięgu gatunku.
Rozmieszczenie
Gatunek południowy, gniazduje sporadycznie w południowej części kraju, najczęściej w dolinach Baryczy i górnej Wisły
Występowanie
Lęgnie się w trzcinowiskach na stawach hodowlanych i zbiornikach zaporowych
Siedliska
jeziora, mokradła i bagna, starorzecza, stawy hodowlane
Liczebność
Skrajnie nielicznie lęgowa – do 5 par
Gniazdo
Gniazduje kolonijnie w towarzystwie innych czapli lub pojedynczo. Gniazdo w trzcinach lub na krzewach w postaci platformy z trzciny
Lęg
3–5 niebieskawych jaj. Wysiadywanie 26–28 dni. Młode osiągają lotność po ok. 7 tygodniach
Pokarm
Żywi się rybami, płazami i wodnymi bezkręgowcami
Wędrówki
Wędrowna. Przelot wiosenny IV-V, jesienny VIII-IX
Status ochronny i zagrożenia
Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt i w Dyrektywie ptasiej, zagrożony z powodu skrajnie niewielkiej populacji
Wskazówki obserwacyjne
Trudno wykrywalna z powodu skrytego trybu życia, rzadko pojawia się na otwartej przestrzeni, najczęściej widywana w locie
