Silnie podmokłe obszary w dolinach rzecznych, w bezodpływowych nieckach terenu lub wokół jezior, okresowo zalewane lub z wodą zalegającą w starorzeczach i zagłębieniach terenu. Występują na podłożu mułowym lub torfowym. Roślinność zbliżona do szuwarów, wysoka i często kępiasta, utworzona głównie przez turzyce, mannę mielec i trzcinę. Na wyższych miejscach często występują kępy zarośli wierzbowych otoczonych bujną roślinnością zielną. Charakter roślinności zależy od wyniosłości terenu ponad poziom wody. Do typowych roślin należą: kaczeniec, bobrek, skrzypy, trawy i mchy. Do największych obszarów bagiennych należą Bagna Biebrzańskie, fragmenty dolin Narwi, Bugu i Warty. Bagna są zamieszkiwane przez specyficzny, bogaty zespół ptaków, głównie z rodzin: kaczkowatych, bekasowatych, mew, rybitw, chruścieli i nadwodnych ptaków śpiewających.
Mokradła jako siedliska bardzo wrażliwe na niedobory wody szybko zanikają po ich melioracji oraz po regulacji rzek zapobiegających ich wylewom. Niekorzystnie wpływa też budowa zbiorników zaporowych, które zapobiegając okresowym wylewom rzek powodują przesuszanie położonych poniżej nich bagien.
