W obrębie miast występuje wiele zróżnicowanych biotopów związanych głównie z różnymi typami zabudowy. Centra miast o zwartej, często wysokiej zabudowie i niewielkiej ilości zieleni są odpowiednikiem terenów skalistych, stąd są zamieszkiwane przez ubogi zestaw gatunków ptaków, z których część wywodzi się z terenów górskich, które pierwotnie gniazdowały w szczelinach i na półkach skalnych, zaś inne gatunki towarzyszą osadom ludzkim od wieków. Tereny bardziej peryferyjne są zazwyczaj poprzecinane pasami i kępami zieleni przypominając swym charakterem parki i ogrody. Osiedla willowe mają bardzo urozmaiconą strukturę środowiska z bogatą zielenią zapewniającą dogodne warunki lęgowe dla ptaków. Zespoły ptaków zamieszkujące miasta podlegają silnym procesom synantropizacyjnym i podlegają ciągłym zmianom.
Pewne zagrożenie dla ptaków stanowi coraz lepszy stan utrzymania budynków, co pociąga za sobą likwidację bądź uszczelnianie otworów, szczel in i wnęk niezbędnych do gniazdowania ptaków.
